1910′ larda John. B. Watson (1878-1958) tarafından daha çok psikanalitik kurama tepki olarak geliştirilen davranışçılık zihnin incelenmesini tümüyle reddederek organizmanın davranışlarıyla ilgilenilmesi gerektiğini savunmuştur . davranışçı yaklaşımın önde gelen diğer kuramcıları, pavlov, Thorndike, Skinner'dir. Davranışçı psikolojiye göre, nesnel yöntemlerle ölçülemeyen gözlenemeyen zihinsel süreçlerin incelenmesinin bir anlamı yoktur.
Davranışçılar öğrenmeyi, uyarıcı ve tepki arasındaki bağla açıklamakta ve içebakış yöntemini tümüyle reddetmektedirler. Davranışçılara göre gözlenen davranışların açıklamasında öğrenme ilkeleri kullanılmalıdır. Öğrenme, organizmanın davranışlarındaki değişiklik olarak tanımlanmaktadır . Davranışçı yaklaşıma göre , tedavi edilmesi gereken davranışlar uyumsuz ve bozuk davranışlardır. Davranış tedavisinin amacı ise, bu bozuk davranışların yerine uyumlu davranışların kazandırılmasıdır.
Bu kurama göre insanlar yeni davranışlar öğrenebildiklerine göre, psikolojik danışma ve rehberlik sürecinde de daha önce öğrendikleri olumsuz davranışlar yerine yenisini öğrenebilirler . Ancak.öğrenmenin gerçekleşmesi için uyarıcı davranış ilişkisinin kurulması gerekmektedir. Bozuk davranışa yol açan çevresel koşullar ya da uyarıcılar ortadan kaldırılıp, istenen davranışların pekiştirilmesiyle yeni davranışlar kazandırılabilir.
